“Het gaat om delen van onze kustpolders die al eeuwen als grasland worden gebruikt”, verduidelijkt Vandaele, die zich jarenlang in het dossier vastbeet. Hij woont zelf in de kustgemeente De Haan, waar al heel wat grasland verdween. “De poldergraslanden bestaan uit poelen en grachtjes en herbergen daardoor heel wat zeldzame planten en vogels.”
Dode letter
De bescherming van dat natuurerfgoed bleef op vele plaatsen dode letter omdat de overheid eerst een lijst moest vastleggen van bijzonder waardevolle graslanden. “Daarover is jarenlang gepalaverd en intussen werden honderden hectaren omgeploegd”, betreurt Vandaele. “Een oppervlakte van 300 voetbalvelden sinds 2005!”
Vandaag heeft de Vlaamse Regering die lijst voorlopig vastgelegd. Straks volgt een openbaar onderzoek, waarbij iedere betrokkene eventuele fouten, bezwaren en opmerkingen kan formuleren. Daarna moet de regering de lijst definitief vastleggen en bepalen op welke plaatsen het omploegen in de toekomst niet meer mag of enkel met een vergunning.
Symbooldossier
De bescherming van de poldergraslanden is uitgegroeid tot een symbooldossier, en niet alleen voor natuurbeschermers. Zo hebben landbouworganisaties jarenlang de politieke verantwoordelijken in het dossier onder druk gezet om de noodzakelijke bescherming af te remmen. “Wij willen waardevol natuurerfgoed behouden, maar ook kijken hoe we onze landbouwers maximaal tegemoet kunnen komen. Als zij een inspanning leveren voor de poldergraslanden, dan mogen ze daar wat mij betreft ook iets voor in de plaats krijgen”, besluit Vandaele.
